Walang katumbas ang buhay

Walang katumbas ang buhay
by Bella Angeles Abangan

Life is a gift to be used everyday,

Not to be smothered and hidden away,

It is not a thing to stored in the chest,

Where you gather your keepsakes

And treasure your best

Get out and live each hour of the day,

Wear it and use it as much as you may,

Don’t keep it in niches and corners and grooves,

You will find that in service its beauty improves.

Ang tula ay sinulat ni Edgar A. Guest. Ang tanyag na makata ay sumusulat ng tungkol sa buhay, sa ating nadarama sa puso, tungkol sa ating mga pangarap at iba pa.

Itong buhay ay mahalin at gamitin nang wasto. Iyan ang payo ni Edgar.

Narito ang isang dalaga, masisinag sa kanyang mukha ang matinding problema.

Naroon sa kabilang bangko sa Luneta o Rizal Park ang isan ring dalaga na punung-puno ng buhay.

Hinihintay niya ang kanyang dating kaklase sa haiskul. Dadalawin nila ang kanilang kaibigan sa haiskul na nagtangkang magpakamatay, si Beth.

Nilapitan ni Alona ang payat na payat na dalaga sa kabilang bangko.

Nagpakilala si Alona at nagpakilala rin ang dalagang umiiyak – si Jasmin.

Ipinagtapat ni Jasmin na ibig niyang tapusin ang kanyang buhay pagka’t niloko siya ng kanyang boyfriend. Pagkatapos siyang "isahan" ay nagpakasal sa iba. May isang linggo na siyang hindi kumakain at hindi natutulog. May isang linggo na rin siyang hindi pumapasok sa klase.

Ito ang paliwanag ni Alona.

"Maaari pala tayong magtatag ng club – "Samahan ng mga Nagbabagong Buhay" sa halip na "Samahan ng mga Sawi."

"Ganoon din kami ni Susan, ang aking kasamang dadalaw kay Lagring. Si Susan ay dalagang ina. Ang nobyo niya ay umalis nang walang paalam. Naroon na siya sa States. Itong si Lagring na aming dadalawin ay uminom ng muriatic acid. Mabuti at nakita siya ng kanyang Mommy. Kakaunti ang kanyang nainom. Itinakbo siya agad sa ospital. Mabuti naman at naagapan. Alam mo kaming tatlo ay nagsisisi kung bakit tatapusin namin ang aming buhay dahil lamang sa lalaki. Lumaban tayo sa ating kapalaran. Maari naman nating ibahin ang takbo ng ating buhay. Iisa ang ating buhay. Hindi na tayo muling isisilang. Isa pa kung nagkamali tayo ay bumangon at magpatulong tayo sa Diyos."

Maraming napangaral si Alona kay Jasmin. "Maganda na tanggap tayo ng tanggap ng dumarating. Nariyan si Lord at tayo ay tutulungan. Ang Panginoon ang nagbigay ng buhay. Wala tayong karapatang kunin ang ating buhay."

Dumating si Susan na magandang-maganda. Higit na maganda siya ngayon kahit siya ay may anak sa lalaking walang puso.

Dumalaw ang tatlo kay Lagring at nagkasundo na magkikita sa pook na iyon minsan sa isang buwan at kasama na si Lagring.

Ang kanilang motto ay ito:

"Pagandahin ang buhay sa lahat ng anggulo…"

Tuwang-tuwa ang mga magulang ni Lagring pagka’t noon din ay ibig na ni Lagring lumabas. Gagawin daw nilang consultant si Lord para walang sabit. At bago sila nagkahiwa-hiwalay ay ginawa nila ang unang motto:

"Diyos muna bago ang lahat."